Το βίντεο. Επειδή η μαγεία είναι εύκολη όταν
Νομίζεις ότι δουλεύω με συμπαντικές ενέργειες.
Δουλεύω με πνευματικούς οδηγούς, και ξέρετε, ίσως με εξωγήινους. Αλλά η μαγεία είναι πραγματικά δύσκολη
Όταν συνειδητοποιείς ότι δουλεύω στο δαιμονικό βασίλειο
και θέλουν να με κλέψουν, να με σκοτώσουν και να με καταστρέψουν.
Θυμάμαι εκείνο το βράδυ, πήγαινα για ύπνο και είδα
Αυτή τη σκοτεινή φιγούρα με ένα σκοτεινό πρόσωπο. Είναι
Σκυμμένη. Φοράει μια κόκκινη ρόμπα και ένα στεφάνι από αγκάθια. Και σκέφτομαι, αυτός δεν είναι ο Ιησούς.
Έχω τρελαθεί. Απλά πρέπει να πάω για ύπνο και να ηρεμήσω με όλα αυτά. Τίποτα στο μυαλό μου
Νομίζει ότι είναι δαίμονας επειδή δεν πιστεύω σε δαίμονες. Και μετά προσπαθώ να ξαπλώσω και να πάω για ύπνο. Και
Η παράλυση του ύπνου με κατακλύζει ξανά γιατί αυτή τη φορά
αιωρούμαι περίπου 1,2 μέτρα έξω από το σώμα μου. Και
δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα φόβο ή λύπη επειδή ήταν
αυτό το συντριπτικό αίσθημα απελπισίας. Ενώ
αιωρούμαι έξω από το σώμα μου, είναι μια αίσθηση
ότι με ξεριζώνουν. Με ξεριζώνουν και
Κάτι προσπαθεί να μπει μέσα. Και αναγκάζομαι καθώς
είμαι έξω από το σώμα μου να κοιτάξω προς τη μία πλευρά και
βλέπω το παιδί μου, εμμ, να κακοποιείται φρικτά, και
δεν μπορώ να κοιτάξω αλλού. Δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια μου. Μπορώ να κάνω
Τίποτα. Είμαι παράλυτη. Απλά πρέπει να παρακολουθώ. Σαν
Σε αργή κίνηση, γυρίζω να δω την άλλη πλευρά.
Και είναι το άλλο μου παιδί που κακοποιείται γραφικά
αλλά με διαφορετικό τρόπο. Και δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο παρά να
Παρακολουθώ. Και ξέρω ότι μερικά πράγματα είναι αληθινά αυτή τη στιγμή. Ακόμα κι αν είμαι εντελώς παράλυτος,
Ξέρω ότι ακόμα κι αν δεν πιστεύω σε δαίμονες,
είμαι στην παρουσία του δαιμονικού αυτή τη στιγμή.
Ξέρω ότι βλέπω το σχέδιο για τον εαυτό μου και για τα παιδιά μου. Και κάτι μέσα μου ήξερε ότι χρειαζόμουν
Να επικαλεστώ το όνομα του Ιησού. Δεν θα μπορούσε να είναι ο
οψιδιανός μου βράχος. Δεν θα μπορούσε να είναι οι πνευματικοί μου οδηγοί.
Δεν θα μπορούσε να είναι το ταρώ μου. Δεν θα μπορούσε να είναι ο Κρίσνα ή η
ενότητα, ή θα μπορούσε να είναι μόνο το όνομα του Ιησού.
Και είμαι πολύ παράλυτος για να προσευχηθώ. Δεν μπορώ. Αλλά μπορώ να βγω από το κεφάλι μου, Ιησού. Ιησού, Ιησού.
Και τη στιγμή που το κάνω, είναι σαν να συναντώνται δύο αντίθετες δυνάμεις. Υπάρχει ακόμα αυτή η δύναμη που σκίζει.
με έβγαλε από το σώμα μου, αλλά υπάρχει αυτή η πιο δυνατή,
αλλά κάπως μια απαλή, στοργική δύναμη που σιγά σιγά
με ξαναβάζει μέσα. Όταν επέστρεψα, ήξερα
Δύο πράγματα ήταν αλήθεια που θα άλλαζαν τη ζωή μου.
Ήξερα ότι ο Ιησούς είναι Κύριος των πάντων. Αυτός είναι
Αυτός που είπε ότι είναι. Δεν υπάρχει, δεν είναι πηγή. Είναι
Όχι, είναι ο Ιησούς, ο ένας. Και το δεύτερο
Αυτό που ήξερα ότι ήταν απολύτως αληθινό ήταν ότι το δαιμονικό
υπάρχει, και το σκοτάδι υποκλίνεται στο όνομα του
Ιησού. Το είδα. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά το είδα.
No comments:
Post a Comment